lunes, 28 de marzo de 2011

Tranquilizaste mi sollozo co un beso lejano que voló, atravesando las distancias geográficas que hoy nos separan. No lo dije, no dije nada, pero no suelo despertarme de madrugada diciendo tu nombre, no desde hace tiempo. Lloré al recordar que no estabas y descubrí que no puedo amar si no te olvido, que no puedo olvidarte si no me despido, que no puedo despedirme si no vuelvo a verte... más sé que si vuelvo a verte voy a olvidar mis ganas de olvidarte y de seguir amando. No puedo sin vos Principito, con vos tampoco puedo.... Tal vez tenía que ser así, pero me cuesta aceptar que vivo en un pasado que pasó hace mucho tiempo y que ya no soy la nena que juega con vos a las escondidas, que ya no me fascinan tus historias inventadas, que ya no me sacan ningún beso, que ya no recuerdo casi... Ya no soy esa... Temo volver a verte... ya pasó tiempo y así como yo ya no soy la misma, el niño con los ojos sin tiempo es casi un hombre, y en sus ojos han pasado ya años... Y aunque intento no nombrarte me persigue una sombra con tu perfume, y aún guardo papeles de caramelos y dibujos y el sonido de tu risa... y sigo viviendo en una mentira creyendo que aquella sombra sos vos y no otro. La tristeza forma parte de mi esencia, me formé de ella, me nutro de ella para escribir lo que escribo, presumo en mi mundo la tristeza más grande de todas y me sieto liberada, libre de decir lo que siento, en mi espacio, en esa última pulgada que permanecerá vigente cuando ya no estemos... Ahí me siento libre, ahí soy libre... ahi soy YO. Vous et moi, ensemble, à partir de maintenant, jusqu'à ce que jamais... Soyez heudreux petit prince... Au fil du temps nutre ètoile vivront dans le ciel du Nord... Vous voyez autour de vous!

6 comentarios:

  1. Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

    ResponderEliminar
  2. Frances, el idioma predilecto de la añoranza.
    Escribís cada día mas entregada a tu causa, cada vez mas parecida a Marta-Isabel.
    El pasado siempre nos ata y por experiencia, la poquita que tengo me animo a decirte que siempre se recuerda, nunca se se olvida, solo se olvida de recordar.

    Mwen renmen ou ti fi m 'yo, l ke li rive ou avèk prince ou rive m ' ou ak menm si lavni an pote m 'fè ou sonje sispann, mwen p'ap janm bliye ou aksepte, e menm lavni an mennen m ' refi p'ap janm fini an ou mwen konnen ke nan kèk kote yo te ekri ki fa la machwè ou limyè moute nwit mwen. Mwen renmen ou

    ResponderEliminar
  3. perdon leo x suprimir la entrada, pero el hecho de haberla escrito en francés, fue porque parte de esa frase llegó a mi así... lo único mio es pequeño príncipe, y no creo q se deba traducir, cambia el sentido, y si bien fue una frase regalada prefiero que permanezca en su idoma. Gracias.

    ResponderEliminar
  4. Ningún problema, el unico inconveniente es que borraste además mi otro mensaje, el que estaba en ahitiano criollo, en fin. Que tengas buena vida.

    ResponderEliminar
  5. fuck!!!! ooooooooooy!! q mierda! m enoje :C
    :[REF@ck] please sorry, la prox vez m fijo bien. :.SSSS

    ResponderEliminar
  6. "Mwen renmen ou ti fi m 'yo, l ke li rive ou avèk prince ou rive m ' ou ak menm si lavni an pote m 'fè ou sonje sispann, mwen p'ap janm bliye ou aksepte, e menm lavni an mennen m ' refi p'ap janm fini an ou mwen konnen ke nan kèk kote yo te ekri ki fa la machwè ou limyè moute nwit mwen. Mwen renmen ou "

    Alli esta abia q en algun lado quedaban guardados :D saludos

    ResponderEliminar

Aquí te dejo la Sortija. Subite y da otra vuelta...